Perz pospolity, Elymus repens, chwast ogrodowy
W tym artykule omówimy perz właściwy (Elymus repens), jeden z najtrudniejszych do zwalczania chwastów. To zmora ogrodników, który terroryzuje również ogrodników i rolników, szybko kolonizując pola i ogrody.
W zależności od regionu Francji, ta jadalna, dziko rosnąca roślina ma wiele różnych nazw. I tak, mówiąc o perzu, perzu rozłogowym, perzu pospolitym, pszenicy płożącej, a nawet sałacie psiej, mamy na myśli perz pospolity (Elymus repens).
Bez zbędnych ceregieli, oto prezentacja planu odkrycia tej niedocenianej rośliny:
- Przedstawiamy perz pospolity (Elymus repens).
- Opis systemu wegetatywnego perzu pospolitego.
- Dystrybucja i mieszkalnictwo.
- Zastosowania i jadalność.
- Ryzyko pomylenia z innymi jadalnymi roślinami dziko rosnącymi.
Na koniec, jeśli niektóre terminy wydają Ci się zbyt techniczne, możesz zapoznać się z naszym słownikiem botanicznym , aby dowiedzieć się więcej.
Wprowadzenie do perzu właściwego (Elymus Repens):
Perz pospolity to roślina z rodziny wiechlinowatych (dawniej Gramineae), do której należy wiele gatunków roślin wykorzystywanych w żywności dla ludzi w postaci zbóż, takich jak pszenica, jęczmień i owies. Ta dzika roślina zielna jest szczególnie odporna dzięki silnym kłączom.
Jest to jedna z najpowszechniejszych francuskich roślin dziko rosnących na polach uprawnych, w ogrodach, sadach i na łąkach. Ma bardzo inwazyjny charakter, szczególnie dzięki kłączom, które zapewniają mu szybką kolonizację.
Często pomijany przez turystów, jest jednak obecny na całym świecie. Co więcej, roślina ta, pomimo ingerencji człowieka, została wprowadzona do wielu środowisk, w których stała się szczególnie inwazyjna.
W niektórych przypadkach może on również odpowiadać za straty plonów w uprawach, w których dobrze się rozwija. Perz jest rezerwuarem wirusów i grzybów, które mogą przenosić się na okoliczne uprawy. Na przykład sporysz pospolity to grzyb, którego żywicielem jest perz, pasożytujący na uprawach żyta, a ogólniej – na uprawach zbóż.
Opis perzu pospolitego
Aby lepiej zidentyfikować perz, opiszmy teraz strukturę wegetatywną tej rośliny. Najpierw przyjrzymy się ogólnemu kształtowi perzu, następnie jego liściom. Następnie przyjrzymy się kwiatostanom, a na koniec bliżej kwiatom.
Port Generał Pospolitej Trawy Perzowej
Pod względem ogólnego pokroju, Elymus repens jest dość typową rośliną zielną. Ściernisko (część łodygi zboża, która pozostaje na swoim miejscu po zbiorze) osiąga od 30 do 120 cm wysokości. Chociaż w zależności od klimatu może być rośliną jednoroczną, perz ten jest przede wszystkim byliną. Rośnie w gęstych kępach, stąd jego nazwa – roślina kępkowa. Elymus repens wytwarza również liczne rozłogi, organ rośliny odgrywający bardzo ważną rolę w rozmnażaniu.
Liście perzu pospolitego
Liście perzu pospolitego są wiecznie zielone. Oznacza to, że w przeciwieństwie do roślin liściastych, liście nie opadają, lecz pozostają zielone nawet zimą. Zielone liście perzu pospolitego są liniowe i mają nie więcej niż 3–10 mm szerokości. Są również płaskie lub prawie płaskie, w zależności od rośliny. Blaszka liściowa perzu pospolitego może być owłosiona, owłosiona, orzęsiona lub nie. Niezależnie od tego, liście zachowują szorstką, chropowatą fakturę na całej długości. Perz pospolity ma również 3, 4 lub 5 węzłów na łodydze, a czasami nawet więcej. Ponadto ma krótki języczek, zazwyczaj krótszy niż 2 cm, z uszka kielichowymi.
Jego kwiatostan
Podobnie jak wiele innych przedstawicieli rodziny Poaceae (dawniej Gramineae), perzy nie mają kwiatostanów porównywalnych z innymi okrytonasiennymi. W rzeczywistości perzy są roślinami wiatropylnymi. W przeciwieństwie do wielu innych rodzin roślin ( bobowatych , różowatych , astrowatych ), perzy wykorzystują wiatr do rozsiewania pyłku. Kwiatostan perzu pospolitego jest zatem niepozorny, podobnie jak u innych zbóż. Mało kto zauważa, kiedy ten gatunek kwitnie. Wykorzystując wiatr jako wektor zapylania, perzy są częściowo odpowiedzialne za katar sienny.
Bliższe spojrzenie na kwiaty tej trawy
Perz pospolity to roślina należąca do okrytonasiennych, a zatem posiadająca kwiaty. Nawet jeśli kwiaty te nie są szczególnie widoczne, nie są one przeznaczone do przyciągania owadów zapylających, ponieważ perz pospolity wykorzystuje wiatr do rozsiewania pyłku. Przyjrzyjmy się jednak, jak wyglądają kwiaty perzu pospolitego. Każdy kłosek składa się z co najmniej dwóch kwiatów płodnych o mniej więcej jednakowej plewie. Plewy te są krótsze od kwiatów i nie mają rzęsek, włosków ani szczecin. Wreszcie, kwiaty nie mają włosków u nasady.
Dystrybucja, siedlisko i rola ekologiczna:
Perz pospolity to wyjątkowo odporna roślina. Dobrze rośnie w wielu naturalnych i sztucznych środowiskach. Co więcej, został przypadkowo wprowadzony na nowe terytoria i szybko je kolonizuje.
Perz właściwy można spotkać w Europie, Azji i Afryce Północnej. Od pewnego czasu roślina ta jest również obecna w Ameryce Północnej. Zaczyna się również naturalizować na półkuli południowej.
Elymus repens to pospolita roślina dziko rosnąca w całej Francji, z wyjątkiem regionu Morza Śródziemnego, gdzie występuje rzadziej.
Oczywiście, nawet rośliny inwazyjne preferują określone typy środowisk bardziej niż inne. Na przykład Elymus repens rozwija się szczególnie dobrze w następujących środowiskach:
- wilgotne łąki
- Niskie bagna i brzegi stawów/cieków wodnych.
- Krawędzie ścieżek, dróg, w rowach.
- Gruzy i pustkowia, na których pełni rolę rośliny pionierskiej.
- W ogrodach i gospodarstwach rolnych, gdzie dobrze znosi deptanie.
Zastosowanie i jadalność perzu zwyczajnego.
UWAGA !!!!
Każda dzika roślina, nawet ta znana, stanowi zagrożenie! Nie spożywaj ŻADNEJ DZIKIEJ ROŚLINY bez konsultacji z lekarzem.
Należy również pamiętać o możliwości pomylenia z innymi trującymi roślinami dzikimi . Nawet jadalna roślina dziko rosnąca może być niebezpieczna.
Rzeczywiście, zanieczyszczona gleba lub zwierzęta mogły zanieczyścić roślinę, którą zamierzasz spożyć. Nie ponosimy żadnej odpowiedzialności, jeśli zdecydujesz się na kontynuację. Ponadto nie zapominaj o możliwości wystąpienia reakcji alergicznych na niektóre substancje chemiczne!
Trawa perzowa była historycznie ważnym źródłem pożywienia dla ubogich populacji w czasach głodu. Perz jest warzywem korzeniowym , a jego kłącza można wysuszyć i zmielić na owsiankę. Co więcej, młode pędy kłącza można jeść na surowo.
Innym zastosowaniem perzu było warzenie piwa zwanego piwem z perzu . Oprócz działania jako napój alkoholowy, ta jadalna, dziko rosnąca roślina posiada pewne właściwości lecznicze. Kłącze perzu użyte w odwarze może uwalniać swoje właściwości zmiękczające i moczopędne .
Częściej wykorzystywany jako pasza dla zwierząt niż do spożycia przez ludzi , perz odrastający po drugim koszeniu ma znaczną wartość paszową i odżywczą dla zwierząt pasących się na pastwisku . Jest on rzeczywiście bardzo bogaty w białko . Jednak im starszy, tym staje się twardszy z powodu ligniny , która gromadzi się w częściach wegetatywnych rośliny.
Wreszcie, z suszonych łodyg perzu można było wytwarzać szczotki .
Ryzyko zamieszania
Podobnie jak wiele dzikich roślin z rodziny wiechlinowatych (Poaceae), perz pospolity można pomylić z innymi gatunkami z tej rodziny. Trudno jest również jednoznacznie odróżnić perz od innych gatunków. Wśród gatunków blisko spokrewnionych z Elymus repens, najczęściej spotykane są następujące.
Trawy perzowate z rodzaju Elymus, podobne do pospolitej trawy perzowej
- Elymus athericus , perz nadmorski lub perz kłujący , gatunek rośliny zielnej występującej w Europie i Azji.
- Elymus caninus : występuje niemal wszędzie we Francji, szczególnie na poboczach dróg i w krzakach, ale rzadko w regionie Morza Śródziemnego.
Inne trawy kanapowe z rodzaju Elytrigia
- Elytrigia juncea : perz właściwy występuje na wybrzeżu Morza Śródziemnego i Atlantyku we Francji, na wszystkich piaszczystych wybrzeżach.
- Ale także Elytrigia elongata , występująca zwłaszcza na Korsyce i południu Francji.
- Elytrigia campestris : można ją znaleźć w całej Francji metropolitalnej.
- Elytrigia intermedia : roślina dziko rosnąca, występująca głównie u podnóża Alp.
Inne rodzaje perzu
Świat traw ( Poaceae ) jest tak rozległy, że wiele gatunków z różnych rodzajów posiada cechy fizyczne podobne do perzu właściwego .
I tak, wśród rodzajów przypominających perz pospolity możemy wymienić następujące plemiona i rodzaje : Bromus, Lolium, Leymus, czy Pascopyrum.
