Asfodel biały (Asphodelus albus)
Asfodel biały (Asphodelus albus): Wprowadzenie
W tym artykule omówimy asfodel biały ( Asphodelus albus ), roślinę zielną należącą do rodziny liliowatych (Liliaceae) (według klasyfikacji klasycznej) lub do rodziny asfodelowatych (Asphodelaceae) według klasyfikacji filogenetycznej. Czasami jest również kojarzony z rodziną ksantoforowatych (Xanthorrhoeaceae).
W każdym razie, asfodel biały ( Asphodelus albus ) jest rośliną dość trudną do obserwacji w naturze. Jest on rzeczywiście dość rzadki w naszym regionie i występuje głównie w zachodniej Francji, a także w Pirenejach i Alpach. Gatunek ten został opisany dopiero w 1768 roku przez szkockiego botanika Philipa Millera.
Teraz zwróćmy uwagę na mapę, aby dowiedzieć się więcej o białym asfodelu:
- Opis asfodelu białego: jak rozpoznać tę roślinę?
- Siedlisko, ekologia i obszar występowania Asfodelu Białego
- Jakie jest zastosowanie tej rośliny?
- Czy istnieje ryzyko pomylenia asfodelii białej z podobnymi gatunkami?
Opis białego asfodelu: Jak rozpoznać tę roślinę?
Asfodel biały to wieloletnia roślina zielna o wysokości około 1 metra, z bulwiastymi, włóknistymi korzeniami. Łatwo ją rozpoznać z daleka dzięki białym kwiatom . Występuje na wrzosowiskach, zboczach wzgórz i lasach zachodniej Francji, a także w niższych partiach gór Pirenejów i Alp. Asfodel biały to gatunek rośliny pirofitycznej, co oznacza, że jego rozprzestrzenianie się jest stymulowane przez ogień. Lepiej niż inne rośliny w tym środowisku znosi odrost. Można go spotkać na wysokości do 2000 metrów n.p.m., na łąkach, pastwiskach i wrzosowiskach.
Port General Białego Asfodelu
Każda roślina Asphodelus albus wytwarza łodygi zielne o różnej wielkości. Zazwyczaj jednak każda łodyga mierzy od 50 cm do 1,20 m wysokości, przy średniej wysokości 1 m. Jej system korzeniowy składa się z wydłużonych, wrzecionowatych, mięsistych korzeni.
Białe liście asfodelu
Jego liście są długie i lekko sinozielone, o kształcie rynny, wyrastające z podstawy solidnej łodygi. Są również trójkątne (stąd rynna). Co więcej, liście asfodelu białego są dość czarne na końcach i ułożone spiralnie, wyrastając z solidnej łodygi u podstawy.
Kwiatostan, kwiaty i kwitnienie
Jak widać na zdjęciu, asfodel biały to roślina o białych kwiatach . Kwitnie również bardzo letnimi kolorami. W rzeczywistości jego białe kwiaty możemy podziwiać od maja do września. Kwiaty znajdują się na końcach pełnych łodyg, w gęstych gronach sześciopłatkowych kwiatów. Kwiaty mogą mieć lekko różowawe odcienie. Grono jest dość luźne. Podsadki są brązowe. Okwiat ma 15-18 mm długości i zielone pędy. Nitki są lancetowate u nasady.
Owocostan i owoce asfodelu białego
Owoce przypominają z grubsza małe wiśnie. Są to okrągłe torebki , zielone lub brązowo-pomarańczowe. Każda torebka ma cienkie, ciemnobrązowe klapki z wywiniętymi na zewnątrz brzegami i 4-6 poprzecznymi żyłkami. Sam owoc jest średniej wielkości (8-11 mm), kulisto-owalny.
Siedlisko, ekologia i obszar występowania Asfodelu Białego
Obszar dystrybucji
Asfodel jest uważany za roślinę pochodzenia śródziemnomorskiego. Nie jest zbyt powszechny wśród roślin dziko rosnących we Francji, chociaż można go znaleźć w 47 departamentach, od Finistère po Pireneje, w tym w Alpach i Sewennach.
Szczególnie preferuje wilgotne rowy, chłodne łąki i skraje leśnych dróg, polan oraz zbocza porośnięte lekką, wilgotną roślinnością. Największe skupisko tego gatunku występuje w okolicach Tours. Jest on również dość powszechny w okolicach Notre-Dame-des-Landes w regionie Loara Atlantycka. Wreszcie, niższe partie górskie Pirenejów i Alp również stanowią odpowiednie siedlisko, o ile wysokość nie przekracza 2000 metrów.
Potrzeby ekologiczne asfodelu białego
Aby dobrze się rozwijać, ta bylina potrzebuje dużo światła, a także odpowiedniej wilgotności powietrza i ciepła. Ze względu na swoje zapotrzebowanie na światło, asfodel biały powinien rosnąć na obszarach o niskiej roślinności. Lasy nie są zatem dla niego odpowiednie. Z drugiej strony, nie wymaga szczególnie obojętnego ani zasadowego odczynu gleby. Gatunek ten, raczej kwaśnolubny, rośnie nieco lepiej na glebach kwaśnych.
Choć lubi wilgoć atmosferyczną, nie jest rośliną, która szczególnie lubi wilgotne podłoże. Całkowicie nietoleruje zasolenia gleby i słonej mgiełki, nie toleruje francuskiego wybrzeża. Z tego powodu występuje dość daleko od wybrzeży Atlantyku lub Morza Śródziemnego. Preferuje gleby gliniaste, ale nie przesadnie.
Asfodel biały z trudem toleruje gleby nadmiernie kamieniste; skały nie są dla niego odpowiednim siedliskiem. Nie wymaga też dużej ilości materii organicznej i dobrze rośnie na dość ubogich glebach, choć nie jest oligotroficzny.
Jakie jest zastosowanie tej rośliny?
UWAGA!!!! Każda dzika roślina, nawet ta uważana za naturalną, stanowi zagrożenie! NIE SPOŻYWAJ ŻADNEJ DZIKIEJ ROŚLINY bez konsultacji z lekarzem. Należy również pamiętać o możliwości pomylenia jej z innymi toksycznymi dzikimi roślinami . Co więcej, nawet jadalna dzika roślina może być niebezpieczna.
Rzeczywiście, zanieczyszczona gleba lub zwierzęta mogły zanieczyścić roślinę, którą zamierzasz spożyć. Nie ponosimy żadnej odpowiedzialności, jeśli zdecydujesz się na kontynuację. Ponadto nie zapominaj o możliwości wystąpienia reakcji alergicznych na niektóre substancje chemiczne!
Dostępnych jest bardzo niewiele informacji na temat wykorzystania białego asfodelusa w żywności dla ludzi lub jako rośliny leczniczej. Znaleziono jedynie informacje o jadalności jego korzeni. Co więcej, jego bogate w skrobię bulwy były historycznie wykorzystywane do wypieku chleba w czasach głodu. Co więcej, ponieważ zawierają skrobię, mogą być wykorzystywane do produkcji alkoholu poprzez destylację.
Mówi się, że owoce i młode pędy są jadalne po ugotowaniu. Jednak nie znaleziono dowodów potwierdzających tę tezę, więc nie należy traktować tej informacji jako ostatecznej. Pewne jest, że ta roślina o białych kwiatach może być ciekawym dodatkiem do ogrodów.
Rzeczywiście, dzięki swoim trawiastym kępom dodaje lekkości rabatom. Jej piękne białe kwiaty nadają się również do tworzenia bukietów.
Ryzyko zamieszania
Podobnie jak w przypadku wielu francuskich roślin dziko rosnących , istnieje duże prawdopodobieństwo pomylenia ich z innymi gatunkami. Zazwyczaj pomyłki te nie są niebezpieczne, ponieważ często należą do tego samego rodzaju. Niestety, pomyłki mogą być bardziej problematyczne w przypadku gatunków roślin toksycznych . Spożycie niektórych z nich może być nawet śmiertelne. Na szczęście we Francji nie odnotowano żadnych toksycznych gatunków asfodelu. Wreszcie, niektóre gatunki są chronione, a ich zbieranie jest prawnie zabronione.
Asphodelus Macrocarpus Var. Arrondeaui
Asfodel wielkokwiatowy ( Asphodelus macrocarpus var. arrondeaui ) to gatunek podobny do asfodelu białego ( Asphodelus albus ). Najważniejsza różnica między tymi dwoma gatunkami tkwi w liściach. Liście asfodelu wielkokwiatowego nie są czarne na końcach, ale jasnozielone aż po same końce. Ponadto jego kwiaty mają lekko różowawy odcień, podczas gdy kwiaty asfodelu białego są czysto białe. Asfodel wielkokwiatowy jest znacznie rzadszy, występujący niemal wyłącznie w Bretanii. Jest gatunkiem zagrożonym i dlatego jest objęty ochroną we Francji.
Asphodelus Ramosus
Asfodel rozgałęziony ( Asphodelus ramosus ) również bardzo przypomina asfodel biały. Jednak kilka kluczowych cech ułatwia rozróżnienie tych dwóch gatunków roślin. Asfodel rozgałęziony ma znacznie bardziej rozgałęzioną łodygę niż asfodel biały. Jego owoce są również mniejsze. Rośnie głównie w masywie Albères, między Francją a Hiszpanią. Preferuje gleby kwaśne, głównie łupki, podczas gdy inne gatunki asfodeli preferują gleby mniej kwaśne.
Asphodelus Fistulosus
Asfodel przetokowy ( Asphodelus fistulosus ) to kolejny gatunek, z którym można go pomylić. Co prawda, biały asfodel jest do niego podobny, jednak jest on prawie o połowę niższy. Jego kwiaty mają również znacznie więcej różowych kwiatów niż asfodel biały. Asfodel przetokowy rośnie również na obszarach, których biały asfodel nie toleruje. Występuje on zatem na nieużytkach wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego: w Roussillon, Langwedocji, Prowansji i na Korsyce.
Asphodelus Cerasiferus
Asfodel wiśniowy ( Asphodelus cerasiferus ) to kolejny gatunek asfodelu podobny do białego. W rzeczywistości, te dwie rośliny mogą rosnąć na tych samych obszarach. Jednak asfodel wiśniowy jest znacznie bardziej powszechny na suchych glebach południowej Francji – Roussillon, Langwedocja, Sewenny, Prowansja i Korsyka – niż w zachodniej Francji czy Pirenejach. Jego kwiatostan jest również nieco bardziej różowy niż u białego asfodelu. Jest też nieco mniej gęsty, luźniej upakowany. Wreszcie, jego owoce są inne. Przypominają wiśnie, a nawet małe morele i mają kolor od jasnobeżowego do żółtoszarego.
UWAGA: Możliwe jest, że inne gatunki mogą przypominać asfodel biały, mimo że nie należą do tego samego rodzaju ani nawet do tej samej rodziny . Na przykład, bez kwiatów i owoców, bazując jedynie na liściach, niektóre gatunki, takie jak agapant czy ewentualnie żonkile, mogą mieć pokrój, który można łatwo z nim pomylić, jeśli nie zachowa się ostrożności.
© WSZYSTKIE PRAWA ZASTRZEŻONE PRZEZ MONDE VÉGÉTAL.
