Mięta polna: toksyczna czy nie?
Czy istnieje coś takiego jak trująca dzika mięta? Przy dziesiątkach odmian i gatunków mięty, zadawanie tego pytania jest całkowicie normalne. I mówiąc wprost: tak, rzeczywiście istnieje trująca dzika mięta. Teraz już wiesz.
Przyjrzyjmy się zatem wspólnie przypadkom, w których mięta staje się potencjalnie niebezpieczną rośliną. I zobaczymy, w jakich warunkach.
1 gatunek toksycznej mięty dzikiej
Ten gatunek trującej dzikiej mięty nazywa się miętą polej.
Pennyroyal Mint ( źródło zdjęcia )
Jeśli interesuje Cię dzika mięta, prawdopodobnie znasz już miętę wodną , miętę zieloną, a nawet miętę polną. Wszystkie te odmiany są w pełni jadalne. Można je wykorzystywać jako aromatyczne zioła, do sporządzania syropów lub naparów.
Ale w Europie mamy również toksyczny gatunek mięty polnej: mięta polna (Mentha pulegium). Można ją łatwo znaleźć we Francji, ponieważ jest dość powszechna. Podobnie jak inne mięty, rośnie w chłodnych, zacienionych miejscach.
Polej miodowy łatwo rozpoznać po bardzo silnym zapachu, wynikającym z wysokiego stężenia związków chemicznych. Jego liście mają również bardzo małą szczelinę, mniejszą niż u większości innych mięt. Oczywiście, można ją pomylić z innymi miętami.
Ale dlaczego mięta polej jest toksyczna, skoro czasem można znaleźć książki opisujące jej dobroczynne właściwości? Po prostu z powodu związku chemicznego: pulegonu. Kiedyś był on reklamowany jako środek wywołujący miesiączkę i środek poronny.
Pulegon jest związkiem silnie hepatotoksycznym. A jego utleniona pochodna, mentofuran, jest jeszcze bardziej toksyczna. Odnotowano już przypadki zatrucia polejką miętową.
Oczywiście, nie jeden czy dwa liście mogą powodować problemy, ale dawki są dość małe. Wszystko zależy od indywidualnej wrażliwości. Ponieważ jednak pulegon często występuje w roślinie w dużych ilościach, absolutnie nie polecam stosowania tej rośliny.
Zdecydowanie odradza się spożywanie go nawet w postaci naparu.
Tym bardziej, że jest to jeszcze bardziej skoncentrowany olejek eteryczny. A zatem potencjalnie jeszcze bardziej toksyczny.
1 FAŁSZYWA toksyczna dzika mięta
Tym razem mamy do czynienia z kuzynem wrotycz pospolitego.
Menthe-Coq ( Źródło zdjęcia )
Przejdźmy teraz do naszej drugiej toksycznej mięty dzikiej: mięty koguta. W rzeczywistości nie jest to mięta, ponieważ należy do rodzaju Tanacetum (Tanacetum balsamita).
Zatem nie jest to ani mięta, ani nawet członek rodziny jasnotowatych , którą można spotkać w naturze. W rzeczywistości mięta ostkowata należy do rodziny astrowatych . Jest zatem bliżej spokrewniona z cykorią, mleczem, a nawet mniszkiem lekarskim.
W średniowieczu był używany głównie do produkcji perfum i maści. Jest to roślina o silnym aromacie i uważa się, że ma wiele właściwości leczniczych. Przypisuje mu się właściwości trawienne, tonizujące, moczopędne i przeciwrobacze.
Ale mięta kurza również należy do toksycznych roślin dziko rosnących. Zawiera toksyczny związek: tujon. Związek ten występuje również w tujach , szałwii i, co jeszcze bardziej znane, w bylicy piołunu.
Tujon może powodować uszkodzenia neurologiczne. Przekroczenie dziennej dawki tujonu wynoszącej 0,11 mg/kg masy ciała/dobę jest równoznaczne z zatruciem u zdrowej osoby. Dawka ta jest jeszcze niższa dla osób wrażliwych lub z grupy ryzyka.
Z tego powodu Menthe-Coq nie jest już obecnie powszechnie stosowany, chociaż nadal można go kupić w internetowych sklepach zielarskich.
Dlaczego mięty stają się niebezpieczne?
Ponieważ nawet zwykła mięta polna może w pewnych warunkach stwarzać zagrożenie.
Na koniec musimy omówić również zagrożenia związane z innymi gatunkami mięty dzikiej. Nawet jeśli na pierwszy rzut oka wydają się nieszkodliwe, mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia na dwa sposoby:
- CHOROBY I PASOŻYTY: W tym artykule omówimy pośrednie zagrożenia związane ze spożywaniem dzikiej mięty. Nawet przy prawidłowej identyfikacji dzikiej rośliny, nie ma czegoś takiego jak zerowe ryzyko. W rzeczywistości mięty zazwyczaj rosną w chłodnym, a nawet wilgotnym środowisku, co sprzyja rozwojowi pasożytów. Najbardziej znanym jest motylica wątrobowa, pasożyt atakujący drogi żółciowe żywicieli.
- OLEJKI ETERYCZNE: Drugim zagrożeniem, które sprawia, że dzika mięta jest toksyczna, jest olejek eteryczny. I nie tylko dzika mięta. Nawet olejki eteryczne produkowane przez profesjonalistów niosą ze sobą ryzyko. Mięta jest bogata w składniki aktywne, które mogą stanowić niewątpliwe zagrożenie. Dlatego należy ściśle przestrzegać dawkowania, czasu trwania leczenia i przeciwwskazań zalecanych przez lekarzy.
